Hoe weet ik vooraf zeker dat ik iets aan jouw coaching zal hebben? Goeie vraag. Mijn eerlijke antwoord: Dat weet je niet. Sterker nog, als ik je zou zeggen dat ik iedere student verder kan helpen, dan lieg ik. Dus ik ga je daar ook niet van overtuigen. Er zijn tig redenen om het niet te doen. Er zijn zat nadelen van coaching of therapie. Omdat ik vind dat je recht hebt om dat te weten, noem ik in deze blog de drie belangrijkste.
1) Het kost geld. Werken aan jezelf is duur. Je bent natuurlijk nooit klaar na één gesprek en bovendien werkt het een soort verslavend. Eenmaal ervaren hoe het is zélf invloed te hebben op jouw leven, wil je simpelweg méér. En hoe meer jij verandert, hoe meer dingen er zijn waar je tegenaan loopt. Ik vind dat jij recht hebt op zorgvuldige aandacht, tijd en energie van mij. Daar gaan uren in zitten. Misschien vind je de trajecten bij mij veel te duur. Er zijn ongetwijfeld andere en goedkopere coaches of therapeuten te vinden. Voel je vooral vrij om daarvoor te gaan, als je je daar prettiger bij voelt!
2) Je gaat me stom vinden. Ik ga je dingen zeggen die je liever niet hoort, of niet wilt weten. Laatst sprak ik Puck, 20 jaar, tweedejaars. Ik denk dat ze drie of vier keer eerder was geweest, een slimme, ambitieuze meid. Ze kon veel, maar niet álles. Door dat wel van zichzelf te verwachten, legde ze de lat onnoemelijk hoog. Ze voelde zich angstig en wankel. Toen ik haar zei dat wat zij wilde een onmogelijkheid was, schoten de tranen in haar ogen. Ze zei: ‘Dat is echt gemeen. Je hebt gewoon gelijk en dat doet pijn”. Het gaat nu goed hoor, met Puck, ik zal in een latere blog vast nog eens over haar vertellen
3)Therapie is niet makkelijk. Je hoopt misschien op meer zelfvertrouwen, maar grote kans dat je juist gaat twijfelen aan jezelf. En ik zal je uitleggen waarom. Je neemt dingen onder de loep. Anderen. En jezelf. En als je gaat kijken, en écht zien, komt daar een hele berg twijfels. Je wilt het wel anders, maar weet niet hoe, of durft nog niet. Veranderen is dingen anders zien, maar vooral dingen anders dóen. En zeker dat laatste is niet makkelijk. Want dan moet je oude patronen willen en durven loslaten, zonder de garantie dat het ‘nieuwe’ werkt. Mijn advies: Als je denkt dat je leven gelijk makkelijker wordt door therapie, doe het dan vooral nog niet. En als je er wél voor gaat? Grote kans dat je na een jaar denkt: Héé, dat was geen makkelijke tijd en oh zo spannend, maar dat heeft me eigenlijk toch wel veel geholpen.
Begrijp me niet verkeerd, ben je student en herken je je in mijn verhalen, dan wil ik heel graag met je werken! Ik vind het gewoon ontzettend belangrijk dat jij van tevoren zélf een zorgvuldige afweging kunt maken. Natuurlijk: álle studenten die ik spreek twijfelen vooraf, ‘gaat dit me wel of niet helpen’. Of komen onzeker of gespannen binnen, maar ik zie ze groeien en opbloeien. Dus als je wél wilt, en je kunt met deze nadelen dealen, ga er dan voor. Meld je aan. Dan zie ik je binnenkort!